Menstrupedie Blog | Een smaakvolle kijk op het doorbreken van menstruatietaboes

Lip-smakende voedselbeelden begonnen in mijn gedachten te zweven toen The Great Indian Kitchen trending begon te worden op internet en mijn smaakpapillen werden geactiveerd om ernaar te kijken. Ik was opgewonden omdat de recensies lieten zien hoe het draaide om een ​​vrouw die hard haar best deed om na haar huwelijk in een orthodox gezin te passen. Later weigert ze zich te vestigen als gehoorzame schoondochter en gaat ze verder met het volgen van haar dromen om dansleraar te worden. Ik zal mijn mening delen over hoe deze film een ​​enorme kracht heeft om bepaalde diepgewortelde overtuigingen te veranderen en hoe vrouwen boven de normen moeten uitstijgen die door de samenleving om hen heen zijn samengesteld.

Dus laten we beginnen met het aanpakken van situaties over vrouwen die blijven bestaan; deze film is een grote inspanning om inspanningen te initiëren en uit te voeren om onderbewuste overtuigingen uit te roeien.

Menstruatie is eeuwenlang als een taboe beschouwd en gevoelens van vuiligheid beginnen in het hoofd op te duiken zodra deze woorden worden uitgesproken of zelfs besproken. Zelfs op scholen wordt vaginale anatomie buitenspel gezet als het erom gaat er openlijk met studenten over te praten. Vrouwen krijgen last van het ‘witte syndroom’
omdat de witte stof een grote kans heeft op ouderdomsvlekken en daarom hebben donkere kleding de voorkeur. Het censureren van menstruatieproducten en ze in een krant wikkelen is de norm geworden. Zelfs in de film worden menstruatie als onheilig beschouwd en het vrouwelijke personage ging hier doorheen, passend de realiteit uitbeeldend en demonstrerend van vrouwen die nog steeds onderdrukt worden en ten prooi vallen aan het volgen van oude rituelen die hen opgesloten houden. Ze kreeg een aparte kamer toegewezen om te blijven en niemand mocht haar helpen in zulke moeilijke tijden. Ik was stomverbaasd toen ik het portret van haar echtgenoot zag, omdat hij geen aandacht schonk aan haar behoeften en zorgen. Het maakte hem niet uit dat ze haar dromen en carrière opofferde om voor hem en zijn gezin te koken.

Het was geruststellend om te zien hoe ze de kracht realiseerde om nee te zeggen en haar vrijheid om te overleven en te gedijen terugkreeg, terwijl ze krachtig unapologetisch werd. Het einde spant de kroon waarin ze tegen haar broer schreeuwde om het belang van huishoudelijke klusjes te benadrukken, omdat het geen verplichting was die alleen door vrouwen of meisjes moest worden gevolgd. Koken is een vaardigheid waarmee iedereen vertrouwd kan raken.

Auteur: Sukhpreet Kaur

Bewerkt door: Divya Rosaline